همیشه در تاریخ امامت دورههایی وجود داشته که امام نه در میدان سیاست ظاهر شده و نه در قالب قیام مستقیم، رودرروی قدرت قرار گرفته، بلکه میدان اصلی، اندیشه و باورهای دینی جامعه بوده است؛ جایی که اگر مرزهای اعتقادی فروبریزد، هیچ پیروزی بیرونی نجاتبخش نیست و دوران امام هادی(ع) از همین جنس بود.