صمد موحد، مصحح «فصوص الحکم» و «گلشن راز» درگذشت

به گزارش ایکنا؛ استاد محمدعلی موحد عرفان‌پژوه، تاریخ‌نگار و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، در متنی با دست‌خط خود خبر درگذشت برادر کوچکش صمد موحد، نویسنده، پژوهشگر و مصحح بنام کشورمان را اعلام کرد.

در این متن دست‌نویس استاد محمدعلی موحد چنین آمده است: «بدین وسیله خبر درگذشت برادر دانشمند بسیاردان و اندک‌گوی خود دکتر صمد موحد را به اطلاع دوستان و آشنایان می‌رسانم. خانواده، همسر و فرزندان او مطابق وصیت کتبی از انجام مراسم ختم خودداری خواهند کرد.»

صمد موحد یکی از  سرآمدان عرفان نظری بود

اکبر ایرانی؛ مدیرعامل مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب در پی درگذشت زنده‌نام صمد موحد طی متنی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته است: «با دریغ و درد، مطلع شدیم که جامعه علمی و فرهنگی کشور، یکی از  سرآمدان عرفان نظری دکتر صمد موحد، استاد پیشین دانشگاه خوارزمی را از دست داد. اینجانب درگذشت این دانشمند عارف را که الگوی فضائل اخلاقی نیز بود، به برادر بزرگوارشان استاد محمدعلی موحد و خانواده داغدار تسلیت می‌گویم.

در فرازی دیگر از این متن چنین نوشته است: آثار و مقالات استاد صمد موحد جملگی معطوف به مباحث عرفان نظری و شرح احوال بزرگان تصوف بوده است. ایشان در کتاب سیری در تصوف آذربایجان، به تبیین شرح حال و آرای مشایخ آذربایجان تا قرن هشتم می‌پردازد و رساله‌های فارسی و عربی آنها را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. دیوان محمد کججانی که میراث مکتوب توفیق نشر آن را داشته، یکی از آن مشاهیر برجسته فارسی‌سرای آذربایجان است. زنده‌یاد موحد در کتاب کوی طریقت، شرح مبسوطی از احوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی را گزارش می‌کند. در تحفة‌العالم سفرنامه عارف شوشتر میرعبداللطیف شوشتری را معرفی می‌کند. یکی از کارهای تحقیقی مرحوم صمد موحد، کتابی است تحقیقی در شرح احوال و آثار شیخ محمود شبستری که به شیفتگان تصوف هدیه کرده است. در کتاب سرچشمه‌های اشراق، فلسفه شیخ شهید سهروردی را به طالبان این اندیشمند بزرگ ایرانی تقدیم می‌کند. کوشش‌های او در ایجاد وفاق بین مباحث عرفان نظری و فلسفه، ستودنی است.

اکبر ایرانی متن خود را چنین به پایان برده است: بی‌شک درگذشت او که یکی از استوانه‌های ادبیات عرفانی کشور بود، ضایعه بزرگی است و جامعۀ عرفان‌پژوهی کشور  همواره مدیون تحقیقات او خواهد بود.»

به گزارش ایکنا؛ زنده‌نام صمد موحد متولد سال ۱۳۱۵ بود. از جمله آثار و تصحیح‌های او می‌توان به «کوی طریقت»، «فصوص الحکم»، «نگاهی به سرچشمه حکمت اشراق و مفهوم‌های بنیادی آن»، «عارفی با دو چهره؛ سیری در احوال و آثار محمود شبستری»، «گلشن راز»، «گوهر مراد»، «کلید سعادت: گزیده اخلاق ناصری»، «مجموعه آثار شیخ محمود شبستری»، «تحفه العالم و ذیل التحفه» و «سیری در تصوف آذربایجان» اشاره کرد.