به گزارش خبرنگار ایکنا، کنگره بینالمللی بزرگداشت آیتالله مصباح یزدی صبح امروز، یازدهم دی، با حضور رئیس جمهور و جمعی از اندیشمندان در مرکز همایشهای بینالمللی صداوسیما برگزار شد. در این نشست حجتالاسلام والمسلمین محمود رجبی، مدیر مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره)، سخنرانی کرد که در ادامه متن آن را میخوانید:
شخصیت آیتالله مصباح یزدی ابعاد مختلفی دارد که هریک میتواند الگویی برای جامعه ما باشد. اولین ویژگی این مرد الهی، که روح تمام فعالیتهایش بود، کلمهای است که بر روی سنگ قبرش نوشته شده: «المطیع لامر مولاه». بنده از حدود سال 1350 با ایشان آشنا شدم و از محضرشان استفاده کردم. در طول پنجاه سال جز عمل به وظیفه در برابر خداوند متعال و اطاعت از فرمان الهی دغدغه دیگری در ایشان نیافتم. این مسئله در تمام شئون مختلف فرهنگی، علمی، مدیریتی و سیاسی ایشان مشهود بود.
افراد مختلفی خدمت ایشان میرسیدند و رهنمود میخواستند. ایشان میفرمود که باید چیزی بگویم که روز قیامت در برابر خدا پاسخی داشته باشم. هر وقت میخواستیم در مؤسسه اقدامی کنیم، ایشان میگفتند که اولین باید ببینیم وظیفه ما چیست و وظیفه شرعی چه میگوید. وقتی سخنرانی میکردند دقیقاً بر اساس این بود که خداوند این سخن را با این شیوه میپسندد یا نمیپسندد. تمام وجودشان پر بود از اینکه خداوند ناظر اعمال ماست و باید روزی پاسخ بدهیم. همیشه سعی میکردند امر اوجب را تشخیص دهند و با تمام وجود به میدان میآمدند و دیگر از هیچ چیزی بیم نداشتند و در عین حال حکیمانه عمل میکردند و تصمیم میگرفتند.
ایشان با تمام توان حامی ولایت فقیه و ولی فقیه بود، زیرا احساس میکرد وظیفهاش است. برای فقه مقام والایی قائل بود و به قانونی اساسی اعتقاد داشت، ولی نظریه ولایت فقیه را صرفاً یک فرع فقهی نمیدانست، کما اینکه صرفاً به خاطر اینکه در قانون اساسی آمده است به آن معتقد نبود. اصل ولایت فقیه را اصل اساسی و مسلم اسلام میدانست که تداوم امامت امام معصوم و شعبهای از آن است. به همین دلیل دفاع از ولایت را وظیفه الهی خود قلمداد میکرد. وقتی امام نهضت را آغاز کرد، امضای ایشان در تمام اعلامیههایی که برای حمایت از نهضت امام صادر میشد، وجود داشت. باور داشت که ولی فقیه، نائب امام زمان است و اگر از رهبری حمایت میکرد، از عمق جان اعتقاد داشت که رهبر ما نائب امام زمان است.
وقتی امام خمینی رحلت کردند، در اثر ناراحتی بیمار شد. عشق ایشان به رهبر در حدی بود که اگر میخواستند پای ایشان را ببوسند، این اقدام از عمق جانشان بود. یکی از دوستان از ایشان سؤال کرد که سخنانی که درباره مقام معظم رهبری میگویید برای مصالح اجتماعی است؟ ایشان فرمودند که اگر میتوانستم بسیار بیش از این میگفتم. یکبار دیگر درباره مقام معظم رهبری گفتند که ما هر قدر به ایشان نزدیک میشویم، اعتقاد و ارادتمان بیشتر میشود. ایشان در دفاع از ولایت فقیه ذرهای تردید نداشت. یکی از مدیران در زمان شیوع کرونا در رعایت مصوبات ستاد ملی مقابله با کرونا مناقشه کرد. آیتالله مصباح یزدی سه مرتبه گفتند که اشتباه میکنید. وقتی مقام معظم رهبری میفرمایند که رعایت کنید دیگر سخنی نیست. این عشق و علاقه بر اساس وظیفه بود.
ویژگی دیگر علامه مصباح، آیندهنگری بود. از قبل انقلاب فکر میکرد که اگر در آینده نظام جمهوری اسلامی محقق شود، چه نیازهایی داریم که حوزه علمیه پاسخگوی آنها باشد؟ لذا چند سال قبل از انقلاب، برنامهای را به عنوان برنامه مکمل دروس حوزه طراحی و اجرا کرد تا برای آینده این نظام نیروی انسان کارآمد و روزآمدی را تربیت کند.
علامه مصباح در این آیندهنگری، نظریهپردازی و نهادسازی کرد و امتداد نظریاتش را نشان داد. ایشان هر جا احساس میکرد که برای آینده انقلاب باید کاری انجام شود که وظیفه اوست فقط به ارائه طرح و نظریه و نهادسازی اکتفا نمیکرد بلکه با تمام توان به میدان میآمد. به همین دلیل دشمنی با ایشان حتی پس از رحلتشان ادامه پیدا کرد، چون دشمن فهمیده بود که این خط خطی است که جلویش را میگیرد و تهاجمش را دفع میکند. همچنین این شخصیت بزرگ برای آینده انقلاب کادرسازی کرد و حتی برخی از نظریهپردازان غربی به این موضوع اعتراف کردند.
انتهای پیام