به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ به مناسبت ایام سوگواری شهادت سید و سالار شهیدان، اباعبدالله الحسین(ع) و یاران وفادارش، حدیثی از امام کربلا دیده مرور میشود.
در کتاب «نزهة الناظر و تنبیه الخاطر» ( که تأليف حسين بن محمد بن حسن بن نصر حلوانى، به زبان عربى بوده و سيدمحمدباقر موحد ابطحى آن را مورد تحقيق قرار داده است) از امام حسین(ع) روایت شده که «مَن اَحبَّکَ نَهاکَ وَ مَن اَبغَضَکَ اَغراکَ» یعنی هر که دوستت دارد، تو را (از گناه) باز میدارد و هر که دشمنت بدارد، تو را (به گناه) وسوسه میکند.
کم نیستند مجرمانی که وقتی با آنان درباره علت ارتکاب جُرم مصاحبه میشود، در پاسخ از «دوست ناباب» گلایه میکنند. این روایت شریف یک معیار مُهم درباره دوستی با افراد مختلف به انسان معرفی میکند تا در دام دوستان ناباب نیفتد.
برابر این حدیث باید انسان با افرادی طرح دوستی بریزد که او را از پرتگاه گناهان دور کنند. کسی که انسان را از اقامه نماز اول وقت دور میکند، به وی پیشنهاد ورود به مجالس گناه و اختلاط با نامحرم میدهد، از او میخواهد که به دخانیات آلوده شود؛ هرچه در ظاهر هم اظهار دوستی کند، آنچنان که از این روایت شریف برمیآید؛ جز دشمنی با انسان کاری نمیکند.
قرآن کریم در آیه 69 سوره مبارکه نساء بهترین دوستان انسان مؤمن و با تقوا را در قیامت معرفی فرموده است «وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا: و كسانى كه از خدا و پيامبر اطاعت كنند در زمره كسانى خواهند بود كه خدا ايشان را گرامى داشته [يعنى] با پيامبران و راستان و شهيدان و شايستگانند و آنان چه نيكو همدمانند» که عبارت است از پیامبران، صدّیقین، شهداء و صالحان. چه خوب که در این دنیا هم به دنبال دوستی با کسانی باشیم که در خط این چهار دسته قدم برمیدارند.
به قلم محمد لطفیزاده، محصل علوم حوزوی
انتهای پیام