ناصر آراسته، هنرمند نقاش در گفتوگو با خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) درباره الگوسازی قرآنی در نقاشی چنین اظهار نظر کرد: در ابتدای بحث باید به روی این مهم تاکید داشته باشم که پرداختن به الگوهای قرآنی در عالم هنر ابتدا باید در باور هنرمند شکل گیرد، یعنی قبل از اینکه بحث کنیم الگوهای قرآنی به چه طریق در هنر به ویژه نقاشی نمود پیدا میکند میبایست درباره شرایط هنرمند بحث کرد.
وی افزود: برای درک بهتر توضیح فوق مثالی میزنم. نقاشی میخواهد بحث کمک به ایتام را در کارش تصویر کند، اما این فرد خود در زندذگی هیچگاه به یاری یک یتیم بر نخواسته، پس چگونه وی میتواند کاری را خلق کند که به واسطه آن کار مردم تشویق شوند ایتام را زیر چتر حمایتی خود بگیرند.
این نقاش در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: الگوسازی قرآنی تنها به اخلاقیات بر نمیگردد هر چند که این رویکرد در جامعه مقبولیت بیشتری دارد، اما به هر حال اگر بخواهیم به صورت تخصصیتر مفاهیم قرآنی را مد نظر قرار دهیم میتوان آن را در نقاشی خط ترسیم کرد، چون نقاشی در نهایت اخلاقیات است و نمیتوان به جز نگاه انسانی گونهای دیگر تماشاگر را تحت تاثیر خود قرار داد.
وی با بیان اینکه نقاشیخط، مرز بین واقعیت و تخیل است، گفت: خوشنویسی هنر است که کلام خدا را به صورت مستقیم در معرض دید تماشاگر قرار میدهد. در نقاشی نیز همانگونه که گفتیم رؤیاسازی در خدمت تصویرگری قرآنی است. با این توضیح تلفیق این دو که همان هنر نقاشیخط این امکان را به ما میدهد که کارهای ماندگاری در این حوزه تولید شود. این اتفاق نیز خوشبختانه در چند سال اخیر به نوعی رخ داده است. برگزاری نمایشگاههای متعدد تجسمی با محوریت موضوعات دینی و اسلامی گواه بارز این ادعا است.
این هنرمند تاکید کرد: این روزها به ماه مبارک رمضان نزدیک میشویم؛ ایامی که مردم کشورمان روزهدار هستند. در این ایام به بهترین نحو میتوان آموزههای قرآنی را در قالب کارهای هنری به مردم منتقل کرد تا الگوهای مورد نظر حاصل شود. اتفاقی که به نوعی در نمایشگاه بینالمللی قرآن هر ساله رخ میدهد. در این ایام علاوه بر نمایش کارها، ورک شاپهایی برگزار میشود که در آنها هنرمندان به صورت مستقیم هنر خود را به تماشاگر عرصه میکنند؛ اتفاقی که از آن میتوان به عنوان الگوسازی موفق قرآنی در عرصه هنر نام برد.
آراسته در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: الگو سازی قرآنی را تنها نباید به شیعه ختم کرد، بلکه باید شرایطی را فراهم آورد تا این الگوسازی را بتوان به تمامی ادیان عرضه کرد. بهترین مثال هم در این زمینه «یوسف پیامبر(ع)» است. در این کار به شکلی زیبا الگوسازی قرآنی صورت گرفته بود، موفقیتی که تنها مورد پسند ایرانیان قرار نگرفت بلکه تمامی جهان آن را پسند کرد.