کاش اولین تبریک را «حاج حسن» به من می‌گفت/ چینش عالی و منطقی داوران/ تحقق یک پیش‌بینی

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، حامد ولی‌زاده متولد سال 1367 است، تحصیلات خود را در رشته فوریت‌های پزشکی تمام کرده، وی اکنون در مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت بازرگانی در حال تحصیل است؛ علاوه بر فعالیت شغلی که دارد، جلسات قرآنی را نیز برگزار می‌کند و آموزش‌هایی به علاقه‌مندان به قرآن ارائه می‌دهد.

در صحبت‌های خود از عناوین و رتبه‌هایی که در مسابقات مختلف به دست آورده است سخن می‌گوید و از آرزویش که بهترین قاری جهان اسلام شدن است، هم یاد می‌کند؛ آرزویی که حالا با ایستادن بر قله قرائت کشور بسیار به آن نزدیک شده است، بخش زیادی از دنیای حامد ولی‌زاده در مسابقات قرآن سپری شده است، با 27 سال سن در 50 مسابقه قرآنی شرکت کرده است؛ یعنی اگر از ابتدای تولدش را حساب کنیم می‌شود هر سال دو مسابقه قرآن، بنابر این پر بی‌راه نیست اگر بگوییم تمام زندگی‌اش در قرآن خلاصه شده است. در تلاوت‌هایش تابع سبک خاصی نیست و بیشتر سعی دارد تلاوتی که انجام می‌دهد متأثر از تلاوت‌هایی باشد که تاکنون گوش کرده است، اما «محمود رمضان» و «محمد عمران» در تلاوتش تأثیرگذار بوده‌اند.

بیشتر دوست دارد آیاتی از سوره‌های مبارکه «فرقان، احزاب و انسان» را تلاوت کند و به آیه مبارکه «ما کَانَ عَلَى النَّبِیِّ مِنْ حَرَجٍ فِیمَا فَرَضَ اللَّهُ لَهُ سُنَّةَ اللَّهِ فِی الَّذِینَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَکَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَّقْدُورًا» نیز علاقه عجیبی دارد.

ولی‌زاده در طول روز تقریباً 45 دقیقه تلاوت قرآن دارد و به فراخور وقتی که در طول روز ممکن است داشته باشد این زمان به دو ساعت نیز می‌رسد که حدود یک ساعت آن به گوش دادن تلاوت‌های اساتید دیگر اختصاص دارد.

وی در فضای مجازی نیز فعالیت قرآنی خاص خود را دارد و به راه‌اندازی یک سایت قرآنی پرداخته است، اگر زمان‌هایی که برای این سایت و بارگذاری تلاوت‌ها انجام می‌دهد نیز در نظر بگیریم روزانه به طور میانگین بین چهار تا پنج ساعت فعالیت قرآنی دارد.

اولین سؤال ما از حامد ولی‌زاده آغاز فعالیت‌های قرآنی‌اش است، خودش هم دقیقاً خاطرش نیست که از چه زمانی فعالیت قرآنی خود را آغاز کرده است و برای همین هم به شنیده‌هایش از خانواده اکتفا می‌کند و می‌گوید: «بر اساس تعاریف خانواده از سه یا چهار سالگی و با مشاهده تمرینات قرآن برادر بزرگترم به قرآن خواندن علاقه‌مند شدم و شروع به حفظ تلاوت‌های استاد «عبدالباسط» کردم؛ در مدت کوتاهی تلاوت‌های جزء 30 مرحوم «عبدالباسط» و مرحوم «سعید مسلم» را حفظ کردم و هر هفته در هیئت‌های مذهبی، محافل قرآنی و جلسات قرآن شهر تلاوت می‌کردم».

آن روزها می‌گذرد تا اینکه پا به عرصه تلاوت حرفه‌ای و کلاسیک قرآن می‌گذارد، سال‌های تلخ و شیرینی که ثبات در مسیر قرآن ره‌آوردش بوده‌ است؛ وی می‌گوید: «همواره در مسیر قرآن ثابت قدم بودم، تا جایی که امکان داشت در اکثر جلسات قرآنی شهرم شرکت می‌کردم و حتی در شهرهای دیگر هم به دنبال آموختن نکته‌های آموزشی گاهی کیلومترها دور از شهرم سفر کردم و همواره این هدف را در ذهنم متصور بودم که روزی باید بهترین قاری جهان شوم و مردم از شنیدن تلاوت‌های من یاد خدا در دلشان زنده شود و قلبشان آرام بگیرد».

ولی‌زاده خاطره جالبی از اولین رتبه‌ای که در مسابقات رسمی قرآن کریم به دست آورده در ذهن دارد و پیش‌بینی مرحوم «اربابی» را در این خاطره‌اش به خوبی جاسازی کرده است؛ «یادم می‌آید اولین رتبه کشوری‌ام را در سال 79 و در مسابقات سراسری دانش‌آموزان کسب کردم. آن سال مسابقات در شهر زنجان برگزار می‌شد و مرحوم اربابی یکی از داوران آن دوره از مسابقات بود، خوب یادم است بعد از تلاوت فوراً مرا پیش خود فراخواند و از من پرسید که استادت کیست؟ در جواب گفتم: من به جلسه قرآن تمام اساتید ارومیه می‌روم، اما بیشتر از همه از جلسات استاد میرقلنج، صولتی و عیاری بهره می‌برم؛ استاد اربابی تبسمی کرد و عنوان کرد: اگر با این اساتید کار می‌کنی پس باید خیلی بهتر از این‌ها بخوانی، استعداد خیلی خوبی داری به شرط تمرین و گوش کردن به حرف اساتید، من به تو قول می‌دهم روزی فرا می‌رسد که تو نفر برتر کشور می‌شوی پس سلام من را به استادهای خود به ویژه میرقلنج برسان و از حالا به بعد بهتر تمرین کن».

ولی‌زاده تا‌کنون در 50 مسابقه قرآنی شرکت کرده است و 30 رتبه را در این مسابقات به خود اختصاص داده، شش بار در مسابقات سراسری قرآن اوقاف شرکت کرده است که یک بار از آن در بخش شکوفه‌ها بوده و حاصل آن هم رتبه‌ای بهتر از دوم نبوده است، در بخش بزرگسالان نیز امسال هفتمین دوره‌ای بود که به رقابت با قاریان دیگری از ایران اسلامی می‌پرداخت.

ولی‌زاده در ادامه از بهترین رتبه‌اش تا قبل از مسابقات سراسری قرآن اوقاف در سال 94 نیز یادی می‌کند و می‌افزاید: «پس از پشت سر گذاشتن سنین رشد و بلوغ، تلاوتم بار دیگر جان گرفت و این بار در صحنه مسابقات سراسری و در مقطع بالای 16 سال به دنبال کسب رتبه بودم در طول این مدت (80 تا 94) در قریب به 50 مسابقه سراسری شرکت کردم و از هر کدام نکته‌ای یاد گرفتم. در بعضی از این مسابقات رتبه کسب کردم و در بعضی دیگر نتوانستم به رتبه‌ای درخور برسم، اما شاخص‌ترین این رتبه‌ها کسب عنوان نخست مسابقات قرآن دانشجویان مسلمان جهان بود که در سال 89 در مشهد‌الرضا(ع) بود که از امام رضا(ع) هدیه گرفتم».

نفر دوم سی و ششمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم و نفر ممتاز سی و هشتمین دوره این مسابقات به تجربه‌های حضور در مسابقات سراسری قرآن و حضور هفت ساله‌اش در این مسابقات که می‌رسد از چهار دوره پشت سر فینالیست‌ها ماندن سخن می‌گوید و اظهار می‌کند: «تجربه هفت ساله حضور در مسابقات سراسری اوقاف همواره برای من یادآور خاطرات تلخ و شیرینی است که از هر کدام تجربه‌های زیادی کسب کرده‌ام، در چهار دوره رقابت‌ها که به ترتیب در لرستان، یزد، هرمزگان و مازندران برگزار شد، همواره نفر بعد از فینالیست‌ها بوده‌ام و هیچ وقت نشد تا در بخش فینال تلاوت کنم، در سال 88 با کسب نمره 84/50 با اختلاف نیم نمره از راهیابی به مرحله نهایی بازماندم، در سال 89 با کسب نمره 83/60 باز هم با اختلاف نیم نمره از رسیدن به مرحله نهایی بازماندم، در سال 90 با وجود تلاوت قابل قبول به دلایلی که نمی‌خواهم در مورد آنها صحبت کنم از رسیدن به مرحله نیمه نهایی بازماندم، در سال 91 نیز با وجود تلاوت زیبا در مرحله نیمه نهایی به علت یک اشتباه تجویدی در کلمه «یغفرلهم» که داوران آن را غلط اعرابی تلقی کردند، باز هم با اختلاف نیم نمره از راهیابی به فینال مسابقات بازماندم، سال 92 اما توفیق الهی شامل حالم شد و توانستم پس از چند سال ناکامی در صحنه مسابقات سراسری با کسب رتبه دوم، ارمغان‌آور شادی برای خانواده، اساتید و دوستانم باشم، هر چند این رتبه‌ها فقط از منظر دنیایی ارزشمند است و رتبه واقعی بندگان نزد خداست؛ اما خوشحالم که توانستم با کسب این عنوان بخشی از زحمات عزیزانم را جبران کنم.»

از اساتیدش که سؤال می‌کنیم، فهرست بلند بالایی از اساتیدی که اکثرشان برای همه شناخته شده‌ هستند، ردیف می‌کند که در بین آنها از مرحوم استاد «سرهنگ عباسی» تا «احمد ابوالقاسمی» دیده می‌شود، ولی‌زاده در این مورد می‌گوید: قرآن خود را نزد اساتیدی هم‌چون «سرهنگ عباسی»، «محمد میرقلنج»، «مجید عیاری»، «حسن حسین‌زاده»، «رسول سلیمانی»، «صمد محمدپور»، «مصطفی صولتی»، «احمد ابوالقاسمی»، «بابک ولی‌زاده»، «علیرضا عیوضی» و... فراگرفتم.

وی از آشنایی با «احمد ابوالقاسمی» و حضور در جلسات آموزش تلاوت قرآن ایشان به عنوان یکی از اتفاقات مبارک در دوران تلاوت خود یاد می‌کند و می‌گوید: «از سال 1380 و زمانی که 13 ساله بودم با ایشان آشنا شدم، زمانی که دوشنبه شب‌ها برنامه قرآن و الحان از رادیو قرآن با کارشناسی ایشان پخش می‌شد، من و تعدادی از اعضای جلسات قرآن به طور مرتب این برنامه را ضبط می‌کردیم و پیگیر بودیم و هر هفته راجع به مطالب مطروحه در این برنامه با هم بحث می‌کردیم».

حضور در جلسه استاد احمد ابوالقاسمی برای وی دیری نمی‌پاید، زیرا پس از آشنایی غیر حضوری در سال 1380 در تابستان 1381 به جلسات آموزش ابوالقاسمی راه می‌یابد، البته همراه با پدر «به خوبی به یاد دارم که جلسات آن روزها در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) برگزار می‌‌شد». تلاوت در حضور احمد ابوالقاسمی برای حامد ولی‌زاده همراه با تجربیات متفاوتی است که تا آن زمان کمتر با آن مواجه بوده است، وی بر این باور است که سه ماه بعد از هر تلاوتی که در جلسات ابوالقاسمی انجام می‌داده است از لحاظ فنی همراه با یک درجه واقعی ارتقاء بوده است، ولی‌زاده می‌گوید: «بارها برای حضور در جلسات استاد ابوالقاسمی به تهران مسافرت کردم و گاهی اوقات هم که رفت و آمد میسر نبود، از طریق برنامه‌های رادیو و تلویزیون مباحث ایشان را پیگیری می‌کردم و بسیاری از آموخته‌های فنی و حتی ذوقی‌ام را مدیون نکاتی می‌دانم که از زبان ایشان شنیدم؛ در شکل‌گیری شالوده و سنگ بنای تلاوت بنده بیشترین تاثیر را از لحاظ مباحث تئوری و نظریه‌پردازی استاد ابوالقاسمی داشته است».

از ولی‌زاده در مورد مسابقات سراسری قرآن در کرمانشاه و اینکه چه شد بعد از یک دوره تقریباً ناموفق در تبریز که از راهیابی به فینال مسابقات بازماند و در نهایت امسال موفق به کسب رتبه ممتاز و بالاترین نمره در بین تمامی شرکت کنندگان شد، می پرسیم که می گوید: «داوری های در این دوره قابل قیاس با ادوار گذشته نبوده است، در این دوره چینش داوری ها بهترین، عالی و کاملاً منطقی بود، به اعتقاد من سال گذشته منطقی نبود، با این وجود هیچ اعتراضی به این موضوع نداشتم».

سؤال دیگر ما از حامد ولی‌زاده که حالا دیگر لقب استاد برازنده او هم شده، در مورد نوآوری های صورت گرفته در کرمانشاه و کمک هایی که این نوآوری ها به قاریان می کند، بود؛ «نوآوری ها بسیار خوب بود و از شلوغی و بی برنامه بودن گهگاه مسابقات جلوگیری کرد، اما باید این را نیز در نظر بگیریم که وقتی بخش ها جدا می شوند ناخودآگاه تعامل ها کمتر می شود و رد و بدل تجربیات هم به پائین ترین سطح می رسد، ما نباید فقط بحث مسابقه را ملاک قرار دهیم، از این مسابقه ها و تعاملات در مسابقات بسیاری درس یاد می‌گیرند».

حامد ولیزاده همچنین در مورد تلاوت های خود در سه مرحله مقدماتی، نیمه نهایی و فینال رشته قرائت سی و هشتمین دوره مسابقات سراسری قرآن، می افزاید: «طبق تجربه ای که سال پیش داشتم و تجربه مثبتی نبود، پیش رفتم، مسابقات پارسال بسیار صوت محور بود و من از آن بسیار ضربه دیدم، امسال روش تلاوت خودم را بر مبنای تلاوت اکتاوی چیدم، مرحله مقدماتی به همان شیوه خواندم و نمره ام 82 شد و رتبه ام رتبه مورد انتظار نبود، در مرحله نیمه نهایی از همان روشی که خودم در آن متبحر بودم و مهارت داشتم همان را خواندم و نتیجه خوب شد و در فینال نیز تقریباً همان رویه را تکرار کردم، بسیار خوشحالم نتیجه خوب شد و آیاتی که انتخاب شده بود با برنامه ریزی لحنی من کاملاً تطابق داشت».

از وی در مورد انتشار پستش در اینستاگرام بعد از کسب رتبه ممتاز مسابقات سراسری قرآن که به حسن دانش تقدیم کرده بود نیز می پرسم که همراه با بغض و دلتنگی خاصی پاسخ آن را می دهد و می گوید: «من و حاج حسن بیشتر از 10 سال با هم دوست بودیم و با هم زندگی کردیم و خاطرات خوبی با هم داشتیم، چندین دوره با هم در مسابقات همراه و رقیب بودیم، خاطرات ما بسیار زیاد بود، پارسال حاج حسن اول شد، سال قبل همین موقع ها بود که هنوز مسابقات آغاز نشده بود با هم تلفنی صبحت می کردیم، نظر یکدیگر را در مورد تلاوت‌ها جویا می شدیم و نقد می کردیم، ایشان در تبریز به حقش رسید و اول شد، از این بابت بسیار خوشحال بودم با وجود اینکه خودم نتیجه نگرفتم اما از اولی حاج حسن بسیار خوشحال بودم و انگار خودم اول شده بودم، بعد از بین المللی کمتر ایشان را دیدم».

حامد ولی‌زاده در مراسم اختتامیه بعد از دریافت جایزه گوشه گوشه سالن انتظار را با چشم هایش می گردد شاید ردی از حاج حسن ببیند، با خودش می گوید الان است که حسن دانش بیاید و در آغوشش بگیرد و تبریک بگوید، اما نیست، انتظار در سالن انتظار کرمانشاه هم به سر می آید، اما خبری نیست، حامد ولی‌زاده حضور حاج حسن را در سالن انتظار و در آن لحظاتی که برای دریافت جایزه به جایگاه رفت را در تمام ساعات اختتامیه احساس کرده است، «قرار بود حاج حسن در مسابقات امسال به من کمک کند و با هم کار کنیم تا امسال اولی خودم را بگیرم که متأسفانه عمر ایشان کفاف نداد و از دست رفت، امسال بزرگترین ناراحتی من همین موضوع بود و جای خالی حاج حسن را در همه صحنه ها از لحظه ورودم به کرمانشاه تا ترک این شهر حس کردم، ثواب تمام تلاوت های خودم در مرحله مقدماتی و نیمه نهایی و نهایی و ... به روح حاج حسن تقدیم کردم، نبود حاج حسن بسیار برای من سخت بود، خصوصاً در اختتامیه بسیار دوست داشتم حاج حسن هم بود و به من تبریک می گفت، حقیقتاً بعد از اول شدنم انتظار آمدنش را داشتم، قطعاً مطمئنم حاج حسن دست من را در این مسابقات گرفت».

وی در ادامه صحبت های خود در این گفت وگو در مورد تمریناتی که از سال گذشته و حذف شدن از مرحله نیمه نهایی انجام داد تا در نهایت باعث شد که رتبه ممتاز مسابقات امسال را کسب کند، می گوید: «من تمام تلاوت خودم را مدیون اساتید خود می دانم و تا الان هرچه یاد گرفته ام در جلسات اساتید بوده است، اما در یکسال اخیر تقریباً هیچ جلسه ای نرفتم و به عنوان اینکه به جلسات بروم و بخوانم نرفتم، اما سال های قبل از همه اساتید استفاده کردم همه داوران امسال به نوعی استاد من بوده‌اند و شاگردی آنها را داشته‌ام».

حامد ولیزاده در انتهای صحبت های خود در مورد یکی از نوآوری‌های مسابقات امسال که تحلیل تلاوت ها بود نیز بیان می‌دارد: «این کار برای اولین بار صورت گرفت و با توجه به اینکه بار اول بود خوب و راضی کننده بود».

تیمور کاکایی