قرآن منهای عترت، قرآن بدون قرآن است/ آه مظلومان دامان داعش را خواهد گرفت

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت الله العظمی عبدالله جوادی آملی، امشب 27 آبان در دومین شب از دوازدهمین گردهمایی استادان تفسیر حوزه در دارالقران علامه طباطبایی با بیان اینکه تفسیر قرآن فرع بر قرآن‌شناسی است گفت: غالبا مفسران در حقیقت نزول و همراهان این نازل فکر نکردند و این دو نقیصه در تفسیر گذشتگان است به همین دلیل رهاوردی مانند المیزان نداشتند.
این مفسر قرآن بیان کرد: اگر در تفسیر گذشتگان مطالعه کنید این بحث را نمی بینید که قرآن نازل شد یعنی خدا قرآن را مانند باران نازل کرد یا قرآن را آویخت، اگر قرآن به زمین انداخته شده باشد که غالبا مفسران این طور فکر می کنند باطن دارد اما باطنش بوی آب و خاک می دهد نه بوی ملکوت، زمخشری و .. را بنگرید خروجی آنان در تفسیر بوی آب و خاک می دهد اما وقتی بگوئیم قرآن آویخته شد هم از طرف زمین بوی خاک و هم از طرف بالا حرف های او بوی فرشته می دهد که این کار علامه طباطبایی است.
این مرجع تقلید ادامه داد: این مفسران فکرنمی کنند قرآن همراهانی دارد که علی و اولاد اوست که از بالا با قرآن آمده اند نه اینکه در قلمرو طبیعت با آن آشنا شوند، هیچ عاملی نمی تواند قرآن و اهل بیت را از هم جدا کند اینها با قرآن آمدند و ماندند و رفتند و همه نور واحدند. پیامبر فرمود آهنگی که من در عرش می شنیدم شبیه آهنگ علی بود زیرا آشنایی در دنیا این هنر را ندارد که انسان را تا حوض کوثر برساند.
آیت الله جوادی آملی اظهار کرد: در زیارت جامعه اوصاف فراوانی ذکر شده از جمله اینکه ما اهل بیت قرآن ناطق هستیم زیرا با قرآن در آن عالم با هم بوده اند و در قوس نزول و صعود با قرآن آشنا بوده اند.
وی افزود: قرآن منهای عترت قرآن منهای قرآن است زیرا شنیدن حرف حبل المتین برای کسی ممکن است که خودش همراه این حبل باشد؛ ممکن نیست زمینی فکر کنیم و بخواهیم قرآن را بفهمیم؛ حبل قرآن یکطرف در دست خدا و طرف دیگر در دست بشر است یعنی بگیرید و بالا بیایید، بنابراین هر چه سراغ زمخشری و دیگران بروید عمق دارند اما خروجی آنان بوی خاک می دهد ولی تفسیر بزرگان شیعه بوی عرش و کرسی می دهد.
این مفسر اظهار کرد: انسان وقتی می خواهد بالا برود طناب لازم دارد و آن قرآن است اگر علامه دعا را قرآن صاعد دانست به این دلیل بود زیرا دعا هم مانند قرآن، انسان را به اسمان وصل می کند.
این استاد حوزه با اشاره به روایت امام علی که فرمود «العلما باقون» تصریح کرد: این روایت ما را موظف کرده که گرامیداشت این بزرگان را فراموش نکنیم و نام نام آوران را حفظ کنیم.
وی با اشاره به مقام شهید و اینکه قصد ندارم مقام آنان را پائین بیاورم گفت: قدر و مقام شهید طوری است که همه ما مدیون آنهاییم ولی عالم قبل از مرگ زنده است اما شهید تا نمیرد زنده نمی شود؛ عالم در حین این زندگی و در حال احتضار و بعد از آن و در همه ادوار حیات دارد. آنکه قلمش بالاتر از خون شهید است هم اکنون حی مرزوق عندالله است بنابراین شما اساتید تفسیر این را ارزان نفروشید مگر عوامی و دنیا و این القاب هنر است؟ یا چقدر ارزش دارد.  ما که می توانیم هم اکنون به این مقام برسیم چرا کاری که شهید بعد از مرگش می تواند به آن برسد را انجام ندهیم؛ اگر امام فرمود العلما باقون، زیرنویسی نفرمود که بعد از مرگ باقی هستند به صورت مطلق فرمود لذا تا انسان عنداللهی نشود باقی نیست، اگر عندالارض بود ینفد است.
وی با بیان اینکه اگر علامه و امام و بزرگان که هر کدام نوری بودند حی عند الحیات، عندالاحتضار و بعد الموت هستند، اینان قلمشان از خون شهید بالاتر است تصریح کرد: اگر این مقام را کسی به ماسوی بفروشد مغبون است از طرفی توقع نداشته باشیم که در تفسیر مائیم و لفظ، قدری بالاتر که برویم در آنجا علی حکیم است نه زبان عربی و تازی و عبری و ... بنابراین دنبال لفظ نباید بگردیم باید طناب را بگیریم و بالا برویم.
وی افزود: قرآن جهان و انسان را معرفی کرده است و انسان را طوری معرفی کرده که باید بیشتر روی آن کار کنیم، گاهی فرمود انسان به خودش ظلم می کند چگونه می شود انسان هم به خودش ظلم کند هم به دیگری؟  ظلم به خود که فرضی ندارد زیرا باید ظلم زمانی است که ظالم و مظلومی باشد بنابراین نفس ما لایه های متعددی دارد که اصل آن به خدا وصل است و این نفس(روح) مانند قرآن، انداخته نشده بلکه وصل شد.
این مفسر قرآن با بیان اینکه آه مظلوم دامان ظالم را می گیرد و این آه در آسمان مسموع است بیان کرد: خدا انشاء الله حرمین را از شر خائنان حرم نجات دهد، امروز شهدای مکه و منا مظلوم اند؛ یمنی ها و عراقی ها و ایرانی های شهید داده مظلوم اند و این آه ها به مقصد خواهد رسید و بساط استکبار و داعش را برخواهد چید.
وی تاکید کرد: اگر مقداری از زمین بگذریم زمان هم از ما گرفته می شود بنابراین اگر فرشته‌خو شدیم الان هم می فهمیم خدا چه گفته است به همین دلیل گفته اند وقتی «آمنوا»شنیدید بگویید لبیک وگرنه اگر «الذین آمنوا» برای هزار و 400 سال قبل بود که لبیک نداشت.
آیت الله جوادی آملی عنوان کرد: اگر قرآن را گرفتیم اهل بیت را هم می گیریم و می توانیم در معیت هر دو باشیم که بهترین همسفران هستند؛ پس چه رفاقتی بهتر از رفاقت با علی و اهل بیت او. اگر سفر قیامت هست و سخت است همسفر می خواهد که اینها بهترین همسفرند.
این مفسر قرآن عنوان کرد:  نفرمودند ما علم غیب داریم بلکه فرمودند ما به قیامت و غیب رفتیم و آنجا را دیدیم و آمدیم، حاضر در نشئتین هستیم  و از این جهت است که «سلونی قبل ان تفقدونی» می گوید زیرا این کار از هر کسی ساخته نیست.