آنچه سازمان ملل را از صلح جهانی دور کرد

محمد محمدی، کارشناس علوم سیاسی و استاد دانشگاه بیرجند در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی اظهار کرد: سازمان ملل بعد از جنگ جهانی دوم  و پس از آنکه جامعه ملل برآمده از جنگ جهانی اول نتوانست صلح برای بشر به ارمغان بیاورد در سال ۱۹۴۵ تشکیل شد.

وی افزود: هدف از تشکیل سازمان ملل ایجاد صلح بين ملت‌هاست؛ البته سازمان ملل متحد توسط فاتحان جنگ جهانی دوم تشکیل شد و منشور آن توسط آنها نوشته شد؛ سپس بنا شد همه کشورهای جهان به آن بپیوندند. سازمان ملل هم‌اکنون قوی‌ترین سازمان جهانی است، چراکه تمام کشورهای جهان که به رسمیت شناخته شده‌اند در آن عضو هستند.

این کارشناس علوم سیاسی بیان کرد: با این حال باید گفت علی‌رغم اینکه هدف اصلی تشکیل سازمان ملل متحد، گسترش روابط دوستانه میان کشورها و ملت‌هاست و برنامه‌هايی برای خلع سلاح و جلوگیری از اشاعه و گسترش سلاح‌های کشتار جمعی دارند و علی‌رغم تشکیل کمیسیون‌های مختلف و برگزاری کنفرانس‌های متعدد برای این منظور اما عملا در ایجاد صلح و امنیت جهانی موفق نبوده است.

قوانینی که ظالمانه هستند 

محمدی افزود: اعضای این سازمان صداقت نداشته و تنها ادای صلح‌طلبی را درمی‌آورند؛ ثانیا استکبار جهانی و قدرت‌های بزرگ بر سازمان ملل سلطه دارند و به‌طور خاص شورای امنیت از جایگاه آن برای سلطه قانونی بر کشورهای ضعیف استفاده می‌کند و حتی مجوز تنبیه کشورهای  مخالف خود را از شورای امنيت می‌گیرند.

وی ادامه داد: از طرف دیگر شورای امنیت به‌عنوان قوی‌ترین ارگان سازمان ملل متحد، ۱۵ عضو دارد که پنج عضو آن(ایالات متحده آمریکا، فرانسه، انگلیس، چین و روسیه) همان فاتحان جنگ جهانی دوم هستند و از حق مخالفت(وتو) که یک امتیاز  ظالمانه است، برخوردارند.

محمدی بیان کرد: در واقع  دنیا به نفع این پنج کشور باید اداره شده و تحت هر شرایطی منافع آنان باید تأمین شود؛ در غیر این صورت بر آن تصميم، خط بطلان  می‌کشند و این به معنای عدم صداقت در ادعای گسترش دوستی میان کشورها و ایجاد صلح و امنیت جهانی و عدم موفقیت سازمان ملل متحد در ادعا، ظالمانه بودن ساختار و قوانین این سازمان و در نتیجه فهم ظالمانه بودن نظام حاکم بر جهان کنونی است.

وی یادآور شد: نهایتا از این ساختار نمی‌توان انتظار ایجاد امنیت جهانی داشت، چراکه‌ ظاهرا به این منظور تشکیل شده؛ اما هدف اصلی تأمین منافع و خواست کشورهای فاتح جنگ جهانی دوم بوده و این همان امری است که در طول این سال‌ها تجربه‌ شده است.