سیده زهرا حسینی جبلی، مدرس حوزه و دانشگاه در گفتوگو با ایکنا از گلستان گفت: آموزش قرآن در سیره پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) جایگاه والایی دارد. در دین اسلام آموزش قرآن و اهتمام ورزیدن به فراگیری آموزههای قرآنی بسیار توصیه شده است در این راستا پیامبر(ص) میفرماید «آنچه جوان در جوانی بیاموزد آموزش آن به منزله نقش در سنگ است و آنچه در بزرگسالی بیاموزد آموزش آن به منزله نوشتن برآب است.»
وی افزود: از نظر روانشناسی دوران کودکی و نوجوانی دوره نقشپذیری انسان و انعطافپذیری بیشتر است که با افزایش سن این انعطافپذیری کاهش مییابد.
جبلی با اشاره به روایتی از امام علی(ع) که میفرماید «قلب و جان کودک مانند زمین ناگاشته است و هر بذری در آن کاشته شود میپذیرد و روح و روان فردی که به رشد و تکامل حقیقی رسیده توانایی رویش بذر جدید را ندارد»، تصریح کرد: اگر بخواهیم انسانی تربیت کنیم که مبادی آداب را رعایت و یک شخصیت انسانی حقیقی همراه با انس با قرآن داشته باشد باید از دوران کودکی شروع کرد و زمینههای ترویج فرهنگ قرآنی را درکودکان افزایش دهیم.
مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه از نظر روانشناسی دوران کودکی و نوجوانی افراد ظرفیت و انعطافپذیری و تأثیرپذیری بیشتری برای ارتباط با قرآن دارند و این در شخصیت کودکان تأثیرگذار است، افزود: والدین میتوانند داستانهای قرآنی در برگیرنده معانی زیبا و مفاهیم آموزنده را با زبان ساده برای کودکان بیان کنند؛ که در این راستا ارتباط روحی با کلام خدا برقرار میشود.
حسینی جبلی با بیان اینکه خانوادهها باید سعی کنند فرزندان را تربیت قرآنی کنند، بیان کرد: بهترین زمان برای آموزش قرآن از سن ۱۰ تا ۱۱ سالگی است و نباید آموزش قرآن را از سنین پایین شروع کرد زیرا تفریح در رأس توجه کودک قرار دارد. اگر آموزش قرآن همراه با سرگرمی و مناسب سن کودک باشد تأثیرگذاری آن بیشتر خواهد بود.
انتهای پیام