مبارزات سیاسی حضرت زهرا(س) در دفاع از ولایت و امامت بود

به گزارش ایکنا از گلستان، اجتماع مداحان، هیئات مذهبی و بانوان مبلغ با عنوان «ضرورت‌ها و راهکارهای جهاد تبیین» با حضور حجت‌الاسلام سید حسین حسینی قمی، استاد حوزه علمیه قم روز گذشته، ۲۷ آذرماه در سالن همایش ولایت اداره‌کل تبلیغات اسلامی گلستان برگزار شد.

حجت‌الاسلام سیدحسین حسینی قمی ضمن تسلیت شهادت حضرت زهرا(س) به مبارزات ایشان در طول عمر بابرکتشان پرداخت و گفت: حضور حضرت زهرا(س) در خانه مهاجرین و انصار، یاری و دفاع از ولایت  و امتناع بیعت با خلیفه بخشی از مبارزات سیاسی ایشان بود.

وی ادعای بازپس‌گیری فدک را امری مهم در تغییر جهت مسیر امامت دانست و اظهار کرد: خطبه نورانی حضرت زهرا(س) بالاترین مستند دفاع حضرت زهرا(س) از امام علی(ع) بوده که به بیان موضوعاتی همچون گفت‌‌وگو این بانوی بزرگوار با زنان مهاجر و انصار، محمد بن‌لبید و... پرداخته که توسط آیت‌الله عزالدین حسینی زنجانی در کتاب «شرح خطبه حضرت زهرا(س) به نگارش درآمده است.

حجت‌الاسلام قمی تحریم دستگاه خلافت توسط صدیقه طاهره(س) را بخشی دیگر از مبارزات این بانو بیان‌ کرد و افزود: پذیرش ملاقات با افراد بنا به درخواست حضرت علی(ع) برای اثبات جایگاه امامت و ولایت ایشان نیز نوعی دیگر از مبارزات ایشان برای حقانیت امام علی(ع) بود.

استاد حوزه علمیه قم با اشاره به منویات مقام معظم رهبری که می‌فرمایند: «باید فاطمیه را با عظمت برگزار کنیم»، ادامه داد: گریه‌های عاطفی و سیاسی حضرت زهرا(س) بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص)، اصرار حضرت زهرا(س) بر تشییع و غسل مخفیانه، عدم اجازه حضور افراد برای نماز خواندن بر قبر نورانی‌ ایشان و مخفی بودن قبرشان نوعی دیگر از مبارزات ایشان بود.

کارشناس مسائل دینی و مذهبی با بیان‌ اینکه کتاب‌های بسیاری درباره خصائص ائمه(ع) به تألیف در آمده است، تصریح کرد: کتاب «خصائص فاطمیه» اثر مرحوم ملا محمد باقر کجوری مازندرانی تنها اثری بوده که به شرح 135 لقب و کنیه از حضرت زهرا(س) پرداخته که این اثر در کتابی به اسم «فاطمیه در آیینه القاب» به قطع رقعی با تعداد صفحات کمتر خلاصه شده است.

وی با اشاره به جایگاه قرآن در زندگی و بهره‌گیری حضرت زهرا(س) از کلام وحی، به نقش زنان در قرآن کریم پرداخت و گفت: قدیمی‌ترین مُسندی(مجموعه رفتار و حالات یک فرد) که برای حضرت زهرا(س) نوشته شده است، توسط عالم بزرگوار اهل سنت به نام ملأ جلال‌الدین سوییتی در 500 سال گذشته به نگارش درآمده است.