به گزارش ایکنا از گلستان، نشست تخصصی «نقد حوزه و دانشگاه بر سر ميز وحدت» با هدف تبیین و نقش حوزه و دانشگاه در جهت رسیدن به تعالی و پیشرفت جامعه با حضور علیجان تبرایی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گلستان، علیشاهینی عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور گرگان و حجتالاسلام محمد اسفندیاری، کارشناس مذهبی و رابط دفتر تبلیغات حوزه علمیه در استان گلستان روز گذشته 27 آذرماه در دفتر خبرگزاری ایکنا شعبه گلستان برگزار شد.
علیجان تبرایی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی گلستان بیان کرد: مبحث حوزه و دانشگاه از مقولههای جدی در پیشرفت جامعه به سوی تعالی است، لذا این مقوله در تلاطم مباحث اجتماعی و در بحث سیاسی و اقتصادی و مشکلات جامعه هم در بخش دانشگاهی و هم حوزه باعث شده ۲۷ آذر که نماد همگرایی و ایجاد یک نحله فکری بوده است مغفول واقع شود.
وی با بیان اینکه این نهضت در قبل از انقلاب شروع و با شهادت شهید مفتح نمود عینی پیدا کرد، افزود: وحدت حوزه و دانشگاه جریانی است که امروزه خیلی مظلوم واقع شده حتی در روز 27 آذرماه که روز وحدت حوزه و دانشگاه است در تیتر روزنامهها و حتی رسانهها بهصورت مفصل سخنی در این باره نیامده است و در واقع مظلومیت این بحث به مظلومیت صاحبان این تفکر باز میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی گلستان با بیان اینکه صاحبان اصلی تفکر وحدت حوزه و دانشگاه، شهیدان بهشتی، مطهری و مفتح قبل از انقلاب این ضرورت را حس کردند که دانشگاهها میتوانند بستر بسیار خوبی برای مسائل اجتماعی ـ فرهنگی باشند، افزود: در قبل از انقلاب پرداختن به این موضوع جدیتر بود، ولی در بعد از انقلاب جریانهای مختلفی در این مسیر قرار گرفت و این موضوع مورد فراموشی قرار گرفت و در نتیجه منجر به تقابل بین حوزه و دانشگاه شد.
تبرایی با اشاره به دیدگاه امام(ره) و مقام معظم رهبری در رابطه با وحدت حوزه و دانشگاه که میفرمایند صلاح و فساد یک ملت ارتباط مستقیم در صلاح و فساد حوزه و دانشگاه دارد، افزود: آن چه مهم است این است که هدف حوزه و دانشگاه برای رسیدن به کسب علم یکی است و تنها اختلاف آنها در نحوه استفاده از ابزارها و عناصر مختلف است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی گلستان تصریح کرد: باید به این باور برسیم که دانشگاه، حوزه را بهعنوان بال حرکت اجتماعی جامعه و در کنار آن حوزهها، دانشگاه را بهعنوان شخصیت مستقل جریانساز تاریخی که میتواند در حوزههای مختلف شخصیتهای ویژهای را تقدیم جامعه کند بپذیرد این امر محقق میشود و تا زمانی که به اندیشههای پیشتازان تفکرِ اتحاد حوزه و دانشگاه را باور نکنیم نمیتوانیم به موضوع اتحاد حوزه و دانشگاه خوشبین باشیم.
تبرایی با بیان اینکه هنوز نمود واضحی از وحدت حوزه و دانشگاه در بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نرسیدهایم، تصریح کرد: در بزنگاههای تاریخی فرصتهای خوبی برای وحدت هر چه بیشتر حوزه و دانشگاه و در کنار هم قرار گرفتن این دو قشر تأثیرگذار در جامعه ایجاد شده، اما نتوانستیم از این فرصتها به نفع همکاریهای بیشتر حوزه و دانشگاه استفاده کنیم.
علی شاهينی، عضو هیئت علمی دانشگاه پيام نور گرگان در این نشست گفت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نهادها و سازمانهای همتراز ایجاد شد در کنار ارتش، سپاه پاسداران در کنار بهزیستی، کمیته امداد امام خمینی(ره) و در کنار فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی ایجاد شد. اما متاسفانه در حوزه اقتصاد و دانشگاه هیچ جایگزینی نداشتیم.
وی با بیان اینکه بخش اعظم مشکلات جامعه ما به حوزه و دانشگاه برمیگردد، تصریح کرد: هنوز بعد از انقلاب در طول این 44 سال از عمر انقلاب نتوانسیم تبیین کنیم که منظور از اقتصاد اسلامی و بانکداری اسلامی به چه معنی است و این موضوع دلیلش این است که متولیان حوزه و دانشگاه نقشه راه را برای نظام به خوبی تبیین نکردند و یا آن را خوب اجرا نکردند.
عضو هیئت علمی دانشگاه پيام نور گرگان به جهتگیری علم در حوزه و دانشگاه اشاره کرد و گفت: برای اینکه وحدت حوزه و دانشگاه نمود عینی پیدا کند باید بدانیم برای علم در حوزه علمیه با جهت علم در حوزه علوم انسانی در دانشگاه یکی است یا نه؟ زمانی می توانیم از وحدت حوزه و دانشگاه سخنی بگوییم که در مبانی اولیه و جهتگیری علم به نتیجه برسیم.
شاهینی به عناصر وحدت یعنی نقش اساتید حوزه و دانشگاه در تحقق وحدت را تاکید کرد و گفت: هرگاه اساتید حوزه و دانشگاه در تفکرات و هویت مستقل، همدیگر را بهعنوان افراد تاثیرگذار در جامعه بپذیرند؛ میتوانند بسیاری از مشکلات جامعه را با همکاری و همفکری هم برطرف کنند و در نتیجه وحدت تحقق پیدا مییابد.
محمد اسفندیاری، کارشناس مذهبی و رابط دفتر تبلیغات حوزه علمیه در استان گلستان گفت: نقش دانشگاهها بهعنوان مراکز علمی و پژوهشی در کنار حوزه حیاتی است و این دو قشر تأثیرگذار میتوانند با کمک هم در حل مشکلات جامعه راهگشا باشند.
وی با بیان اینکه حوزه در قبل از اسلام در مکاتب دینی و علوم پزشکی وجود داشته و علم و دین جدای از هم نبودند، افزود: متاسفانه در حال حاضر هیچگونه وحدت عملی و حتی وحدت نظری در بین حوزه و دانشگاه وجود ندارد، لذا تفکرات مختلف حوزه و دانشگاه باعث عدم وحدت حوزه و دانشگاه شده است.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه اساتید در دانشگاه علاوه براینکه جزء نخبگان علمی هستند از لحاظ اخلاقی و وجدان کاری نیز افراد برجستهای در جامعه هستند، تصریح کرد: اتفاق نظر در بحث وحدت حوزه و دانشگاه شدنی است به شرطی که یک دانشگاهی علم را برای رضای خدا و کمک به دیگران و از طرفی آن طلبه هم علم برای رضای خدا و انتشار آموختههای خود به دیگران فرا بگیرد نه برای رسیدن به مقامات دنیوی در این صورت وحدت حوزه و دانشگاه صورت میپذیرد.
اسفندیاری با بیان اینکه باید به این باور برسیم که دانشجو بداند که حوزوی هم تحصیل میکند و در تحصیلات پیشرفت میکند و میتواند علوم جدید و نو را فرا بگیرد، افزود: هرگاه به این باور رسیدیم که دانشگاه محل علم است و علم هم برای خدمت به مردم و حوزه هم محل علم است و محل خدمت به خلق خداست؛ وحدت حوزه و دانشگاه محقق خواهد شد.
انتهای پیام