Makomar wadanda suka kafirta a cikin Suratul Dukhan

Ko da yake gaskiyar ta bayyana a fili, wasu suna musanta ta saboda dalilai daban-daban, ciki har da lalata bukatunsu na kashin kansu ko na kungiya. Kamar yadda a tarihin azzalumai da azzalumai suka yi kokarin inkarin manzannin Allah domin su ci gaba da mulkinsu da mabiyansu. Kuma Allah Ya yi musu wa'adi da azãba mai tsanani.

Sura ta 44 a cikin Alkur’ani mai girma ana kiranta da “Dukhan”. Wannan sura mai ayoyi 59 tana cikin sura ta ashirin da biyar. Wannan sura ta Makka ita ce sura ta sittin da hudu da aka saukar wa Annabin Musulunci.

Ana kiran wannan sura Dukhan ne saboda aya ta 10 tana magana ne akan wani hukunci da ake kira Dukhan ga kafirai da kuma daya daga cikin alamomin tashin kiyama. Hayaki yana nufin wani abu mai kama da hayaki wanda ke rufe sararin samaniya a karshen duniya da kuma ranar sakamako.

Al-mizan ya ce babbar manufar Suratul Dukhan ita ce barazanar ukuba a duniya da lahira, kuma wannan barazana tana kan kafiran da suke shakkar ingancin Alkur'ani. Suratul Dukhan tana nuni ne da saukar Alkur’ani a daren Lailatul Qadri da Allah ya yi domin shiryar da mutane.

Wannan sura ta fara bayyana girman Alkur'ani tare da jaddada saukar Alkur'ani a daren lailatul Qadari. A wani bangare kuma ya yi bayani kan tauhidi da haxin kai na Allah da wasu daga cikin alamomin xaukakarsa a cikin talikai, sannan ya yi bayani kan makomar kafirai da nau’in azabarsu a ranar qiyama.

A cikin wannan sura an nanata cewa da sannu kafirai za su kewaye su da azaba mai radadi a nan duniya, sannan kuma su koma zuwa ga Ubangijinsu, kuma Allah zai gamu da su da azaba ta har abada bayan ya yi kiyasin ayyukansu.

Haka nan kuma tana ba da labarin Annabi Musa (AS) da Banu Isra’ila da kuma arangamar da suka yi da mabiyan Fir’auna da mugunyar karshensu. Lokacin da Annabi Musa (AS) ya je wurin Fir’auna domin ya ceci Banu Isra’ila, Fir’auna da mabiyansa suka ki shi, sai Allah ya nutsar da su a cikin teku. Wannan labari shine don tada jahilai masu karyata gaskiya.

Baya ga azabar duniya, wannan sura ta yi bayani kan batun tashin kiyama da kuma azabar azabar 'yan wuta. Na farko, ya jaddada cewa lallai ranar sakamako za ta tabbata, ko sun so ko ba sa so. Kuma a karshe ya lissafta wasu daga cikin labaran ranar kiyama da abin da zai faru ga masu laifi da irin azabar da za su same su, da kuma wasu daga cikin ladan da za su samu ga muminai da masu takawa.

Maganar manufar halitta da kuma cewa halittar sammai da kassai ba a banza ba ne, wani batu ne da ya zo a cikin ayoyin wannan sura. Daga karshe ya kawo karshen surar da bayyana girman Alqur'ani kamar yadda ya fara.