عاشورا تجلی مقابله با دست‌یازی به بیت‌المال است

به گزارش ایکنا، حسین مرادی زنجانی، استاد دانشگاه آزاد اسلامی زنجان، شامگاه تاسوعا در مراسم عزاداری در کانون زبان قرآن گفت: امر به معروف و نهی در کلام امام حسین(ع) بسیار مهم است و در تعریف آن فرموده‌اند که امر به معروف و نهی از منکر، دعوت به اسلام است توام با رد مظالم و مخالفت با ظالم و تقسیم عادلانه غنائم و بیت‌المال است. یعنی امر به معروف و نهی از منکر باید توام با این موارد باشد وگرنه جواب نخواهد داد. اینها بیت‌المال را مال‌البیت کرده و فقط به خودشان اختصاص داده بودند.

وی افزود: امام حسین(ع) با جاهلیت و همان اشرافیت قریشی که خود را صمد می‌دانستند و مردم را به بردگی کشانده بودند، طرف بود و مقابله کرد نه صرفا با یزید. در بیشتر سخنرانی‌ها بر فسق و فجور شخصی یزید تاکید می‌شود، اینکه او شرابخوار بود و میمون باز که البته درست است ولی قیام امام حسین(ع) صرفا مقابله با این صفات نبود، ایشان با ظلم و جور میانه‌ای نداشت. امام حسین(ع) در یکی از فرمایشاتشان دارند که از همه شایسته‌تر من هستم که باید این وضعیت را تغییر دهد.

مرادی زنجانی اضافه کرد: حکومت اموی، حدود خدا را تعطیل کرده و سال‌های سال بسیاری از شیعیان را از گرفتن بیت‌المال محروم کرده و آنها را تحت تحریم شدید شیعه قرار داده و قشر وسیعی از امت اسلامی مظلوم بودند. کشور اسلامی به دو دسته ظالم و مظلوم تقسیم شده بود و اگر امام حسین اقدام نکرده بودند چه کس دیگری باید این کار را می‌کرد.

عاشورا ماجرای مقابله با شخص نیست

استاد دانشگاه آزاد اسلامی زنجان تصریح کرد: ماجرای عاشورا ماجرای هابیل و قابیل و مسئله شخصی نبود، امام حسین(ع) با تاریخی از منع ماعون روبروست و یزید مزید بر علت شده و به اوج رسانده بود. ما با تحلیل‌های ناقص خودمان طوری القاء می‌کنیم که معاویه از یزید بهتر بود ولی بنده معتقدم معاویه در خباثت و خیانت قابل مقایسه با یزید نبود. چه داستان‌هایی که در مورد ریاکاری معاویه و جنایات او در لباس اسلام ذکر نشده است که در مقتل جامع سیدالشهداء(ع) گزارشاتی از آن آمده است.

وی با بیان اینکه تجاهر به فسق برای یزید به کار برده می‌شود و درست هم هست ولی چرا تصور می‌کنیم که تجاهر به فسق یزید بدتر از مخفی‌کاری و  فسق مخفیانه معاویه است؟  گفت: اخیرا می‌بینیم که برای بدحجابی و بی‌حجابی انکر‌المنکرات را به کار بردند زیرا تجاهر به گناه و فسق بود، مسلما بدحجابی و بی‌حجابی در اسلام مردود است و گناه ولی اینکه آن را انکر منکرات بدانیم در شرع اینگونه نیست. ما طوری سخن می‌گوییم که چون معاویه ظاهر را حفظ می‌کرد پس بهتر از یزید بود.

مرادی زنجانی بیان کرد: معاویه و در ادامه او یزید، بیت‌المال را مانند مال پدری خود می‌دانستند و فسقی بالاتر از این نبود. الان در کشور خود ما با گذشت چهار دهه بعد از انقلاب، شهرهای بزرگی داریم که گاز ندارند و مشکل آب آشامیدنی دارند و دستی که باید این کار را امضاء کند اقدام نمی‌کند که این هم مصداق یمنعون‌الماعون است. یا زمینی متعلق به یک نهاد است و سال‌ها افتاده ولی حاضر نمی‌شوند آن را به مسجد و مدرسه و ورزشگاهی تبدیل کنند و این هم مصداق همان منع است.

منع ماعون؛ محور سیاست معاویه و یزید

وی افزود: امام حسین(ع) خطاب به علما و افراد اثرگذار جامعه فرمودند که سیاست معاویه‌ای و یزیدی این است که خیرات را از مردم منع می‌کنند تا مردم چیزی را که متعلق به خود آنهاست از حکومت طلب کنند. فرمودند شما مال خیالی خود را تمام و کمال گرفتید و هیچ کدام از شما جانتان را به خطر نینداختید و مالی در راه خدا بذل نکردید و هیچ انفاقی در راه خدا نداشتید و الان منتظر بهشت هم هستید. شما علما هم با اینکه شان و منزلتی در بلاد خود دارید ولی هیچ کاری نمی‌کنید مانند برخی وزرای امروزی و اگر کسی هم بخواهد کمکی بکند مانع می‌شوید.

مرادی زنجانی با بیان اینکه امام(ع) با یک منع ماعون دست کم 50 ساله روبرو بود نه صرفا با یک شخصیت پلید، تصریح کرد: در سوره مبارکه ماعون فرموده است: فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ﴿۴﴾ پس واى بر نمازگزارانى (۴)  الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾ كه از نمازشان غافلند (۵) الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ﴿۶﴾ آنان كه ريا مى كنند (۶) وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ و حکومت معاویه و یزید مصداق بارز این آیات بودند، معاویه علی الظاهر نماز می‌خواند و نماز جماعت و جمعه برپا می‌کرد ولی اهل ریاکاری بود ولی منع ماعون می‌کرد یعنی از [دادن] زكات [و وسايل و مايحتاج خانه] خوددارى مى‌‏ورزید.

استاد دانشگاه آزاد اسلامی اظهار کرد: دشمنان امام حسین(ع) برای فریب مردم اینگونه القاء کردند که امام حسین(ع) علیه خلیفه وقت خروج و قیام به سیف کرد و به همین دلیل هم باید کشته شود ولی براساس تاریخ، ایشان از مدینه به مکه رفتند و روشنگری مبتنی بر دین داشتند و امر به معروف و نهی از منکر کردند بدون اینکه بخواهند علیه حکومت جنگ راه بیندازند و حکومت وقت را براندازی کنند. 

ائمه نور واحد هستند

وی افزود: ائمه(ع) همگی نور واحد هستند ولی شرایط طوری بود که امام حسین(ع) باید امر به معروف و نهی از منکر می‌کردند زیرا بنیاد اسلام در خطر بود وگرنه اینطور نبود که شجاعت امام حسن(ع) کمتر از امام حسین(ع) باشد و یا امام حسن(ع) و امام علی(ع) دنبال امر به معروف نبودند؛ خود امام(ع) فرمودند که هدف من این است که به سیره جدم پیامبر و پدرم علی(ع) عمل شود. مقتضیات زمان و مکان برای رسیدن به یک هدف عالی سبب اقدامات امام حسین(ع) شد و بعد از ایشان هم حق نداریم بگوییم امام سجاد(ع) شجاعتشان کمتر از پدرشان بود زیرا دست به شمشیر نبردند.

وی تاکید کرد: ریشه کربلا در سقیفه بود که آن فرد گفت حسبنا کتاب الله و این فرایند به تدریج منتهی به حوادث سال 61 هجری شد، امام علی(ع) 25 سال صبر کردند و اگر قاعده «لولا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر» نبود حضرت باز هم حکومت را نمی‌پذیرفتند و قطعا امام حسین(ع) هم تابع روش پدر هستند و وقتی این همه نامه از کوفه به دست ایشان می‌رسد بر اساس این قاعده باید امر به معروف و نهی از منکر می‌کردند.

وی افزود: امام حسین(ع) در برابر یزید شمشیری نکشید و دشمن اجازه ندادند که امام به منطقه‌ای غیر از کربلا بروند و تصمیم حکومت یزید این بود که کار امام و یارانش را یکسره کنند و امام مرگ را هم بیعت با یزید ترجیح دادند.  بنابراین بنیاد حرکت امام حسین(ع) تفاوتی با سایر ائمه(ع) ندارد.