والدین با انحصارطلبی فرزندان چگونه برخورد کنند
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلیرضا تراشیون طی سخنانی درباره اینکه چگونه با انحصارطلبی فرزندان در استفاده از اسباب‌بازی برخورد کنیم، پاسخ می‌دهد.
به گزارش ایکنا از قم، دعوا و جر و بحث در سنین کودکی بسیار شایع است که یکی از متداول‌ترین دلایل آن اسباب‌بازی و وسایلی است که کودکان می‌خواهند تصاحب کنند و بر سر این مسائل به مشکل برمی‌خورند و سؤال اینجاست که والدین چگونه باید با آن‌ها رفتار کنند؟
حجت‌الاسلام والمسلمین سیدعلیرضا تراشیون، کارشناس مباحث تربیتی به این سؤال پاسخ می‌دهد که در ادامه می‌آید:
گاهی ما خود والدین به فرزندان انحصار در استفاده از وسایل بازی‌شان را می‌دهیم؛ مثلا به او می‌گوییم: «این اسباب‌بازی مال توست، مواظب باش دوستت خرابش نکند» و در اصل او را نسبت به اسباب‌بازی‌اش حریص می‌کنیم که نتیجه‌اش انحصارطلبی خواهد شد؛ اتفاقا ما باید به بچه‌هایمان توصیه کنیم که «با دوستت با هم با این اسباب‌بازی بازی کنید.»
سعی کنیم از جملاتی که سبب می‌شود فکر کند این اسباب‌بازی در مالکیت اوست و هیچ‌کس هم حق ندارد از آن استفاده کند استفاده نکنیم؛ این موضوع با اینکه باید به بچه‌ها یاد بدهیم که مواظب وسایل‌شان باشند تضاد ندارد، استفاده صحیح می‌تواند به‌صورت مشترک باشد، انحصارطلبی «خساست» ایجاد می‌کند.
بعضی وقت‌ها این‌قدر والدین تذکر می‌دهند که «بچه مراقب باشد اسباب‌بازی خراب نشود» که حتی خودش هم خوب بازی نمی‌کند، در حالی که ما از جنبه اشتراک‌گذاری حمایت می‌کنیم و می‌گوییم که استفاده صحیح را هم باید یاد بدهیم.
ما هیچ وقت نباید بچه‌ها را وقتی از اسباب‌بازی‌ای صحیح استفاده می‌کنند و خراب می‌شود توبیخ کنیم؛ اگر دیدیم که خوب نگهداری و استفاده نمی‌کنند و ناصواب و ناصحیح استفاده می‌کنند باید تذکر داد، اما اگر بچه خوب از اسباب‌بازی‌اش مراقبت می‌کند ولو به این باشد که به دیگران ندهد به نظر می‌رسد این روش صحیحی نیست.
