امامت ریشه تمام اصول اعتقادی تشیع است

به گزارش ایکنا، مراسم شهادت امام جواد(ع) شب گذشته با سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمدباقر علوی تهرانی در مسجد حضرت امیر(ع) برگزار شد که متن آن را در ادامه می‌خوانید؛

ما تابع مذهب تشیع هستیم. هویت این مسلک بحث امامت است. باید جایگاه امامت در نظام دینی ما معلوم شود. آقایان می‌گویند اصول دین سه تا است و شیعیان دو تا به آن اضافه کردند. ما پاسخ می‌دهیم خیر، پنج تا است ولی شما دو تا کم کردید. در میان پنج اصل اعتقادی که وجود دارد اصل امامت اصل اصول اعتقادی و ریشه تمام اصول اعتقادی است. ضرورت این بحث از این باب است که مسئله امامت در جامعه ما با پیرایه مطرح می‌شود. در جاهایی با مباحثی خلط می‌شود و متاسفانه کارشناسان دینی پیرایه‌ها را جدا نمی‌کنند و تسامح می‌کنند. این تسامح خطرناک است؛ بحث من صرفا اعتقادی است و بحث سیاسی نیست چون بحث سیاسی متولی زیاد دارد ولی کمتر کسی در این زمینه صحبت می‌کند.

از حضرت رسول اکرم(ص) روایت شده است که خدا فرموده است اگر همه مردم بر محور ولایت علی(ع) اجتماع کرده بودند، هرگز جهنم را خلق نمی‌کردم. اولا خدا می‌فرماید «اگر مردم»، نه «اگر امت اسلامی». این کلمه «ناس» که در حدیث آمده است شامل امت‌های پیشین هم می‌شود. ببینید رهبری علی(ع) از کی مطرح بوده است. بعد می‌فرماید جهنم را خلق نمی‌کردم؛ یعنی امامت علی بن ابی طالب(ع) مربوط به عالم دنیا نیست چون جهنم، قبل از دنیا خلق نشده است. پس قبل از اینکه این دنیا خلق شود ولایت علی(ع) مطرح بوده است.

پیمان گرفتن بر ولایت علی(ع) در عالم ذر

در سوره بقره، از قول خداوند می‌خوانیم به پیمانی که با من بستید وفا کنید تا به پیمانی که با شما بستم وفا کنم. در تفسیر عیاشی ذیل آیه این حدیث آمده است که به ولایت و رهبری علی(ع) که از سوی خدا بر شما واجب شده است وفا کنید تا من به بهشت که به شما وعده کردم وفا کنم. پس ولایت علی(ع) در عالم ذر مطرح بوده است.

وقتی جناب آدم خلق شد مشاهده کرد سه جمله در ستون‌های عرش نوشته شده است: «لااله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله». در هنگام خلق حضرت آدم، جمله علی(ع) رهبر است مکتوب بوده است. ولایت علی بن ابی طالب(ع) ولایت دیگران نیست که منحصر به یک مقطع زمانی باشد بلکه از ازل بوده و تا ابد امتداد دارد و هیچ چیزی شبیه آن نیست.

پیامبر(ص) در روایتی خطاب به امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: وقتی روز قیامت بشود تو بر مرکبی از نور آورده می‌شوی و بر سرت تاجی است که نور آن تاج تمام صحرای محشر را روشن می‌کند و آنقدر این نور جذابیت دارد مردم به آن خیره می‌شوند. بعد از ناحیه حضرت حق صدا می‌آید وصی و جانشین رسول خدا(ص) کجاست؟ شما اشاره می‌کنی من اینجا هستم. منادی خطاب می‌کند علی(ع)، همه کسانی که تو را دوست داشتند وارد بهشت کن و کسانی که تو را دوست نداشتند را وارد جهنم کن چون تو قسیم جنت و نار هستی.

این امام ما است. قبل از اینکه آدم خلق شود از ولایت علی(ع) سوال کردند، وقتی هم بساط عالم جمع می‌شود از ولایت علی(ع) سوال می‌کنند. هر کس ولایت داشت می‌گویند با دست خودت او را وارد بهشت کن و هر کس نداشت با دست خودت وارد جهنم کن. این امام ما و سرسلسله امامت است. تا اینجا بحث این بود اگر مردم به رهبری علی(ع) اجتماع می‌کردند چه می‌شد، بحث بعدی این است اگر مردم بر محبت علی(ع) اجتماع داشتند چه می‌شد.

باز از پیامبر اکرم(ص) روایت شده است که اگر مردم بر محبت علی بن ابی طالب(ع) اجتماع داشتند خداوند هرگز جهنم را خلق نمی‌کرد. اگر خدا جهنم را خلق کرد به خاطر این بود که مردم محبت علی(ع) را کنار گذاشتند. این روایت نشان می‌دهد بحث محبت علی(ع) به امم قبل هم برمی‌گردد. همچنین نشان می‌دهد در عالم ذر برای محبت علی(ع) از ما پیمان گرفتند. ما دستمان را بالا گرفتیم ولی برخی نامردی کردند و با حضرت دشمنی کردند و دشمنی خود را ادامه دادند.

پیامبر(ص) در روایت دیگری می‌فرمایند: حمد و ستایش برای حضرت حق است که محبت علی(ع) و فاطمه(س) و فرزندانش را بر تمام کسانی که در عالم ذر بودند ارائه کرد. کسانی که فورا اجابت کردند و این محبت را پذیرفتند خداوند پیامبرشان کرد و کسانی که بعد از انبیا این محبت را پذیرفتند شیعیان شدند و خداوند تمام آنهایی که علی(ع) را دوست دارند یکجا جمع می‌کند.