به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، حسن رحیمپور ازغدی، سخنران همایش جهانشمولی آموزههای قرآنی و روایی در دنیای معاصر بود؛ مشروح سخنان وی را در ادامه میخوانید.
فرصت کم در ارائه مقالات در همایشها یک آسیب است و ارانه چند دقیقهای کار را کماثر و کم فایده است. علم در دانشگاه و حوزه ریخته، علم نافع است که کم داریم، اگر نه همه ما خیلی چیزها را میدانیم.
در مورد قرآن تنها چیزی که اغلب از آن میدانیم این است که هر چه بخوانیم ثواب میبریم و بعدا یک جایی به دردمان میخورد. فرق زندگی با قرآن و بیقرآن چیست؟ این سوال مهم است.
خداوند در قرآن جواب این سوال را داده؛ ما آمدهایم مشکل شما را حل کنیم و از تاریکی به نور ببریم. قرآن اگر نبود چه میشد؟ چرا زندگی با قرآن بهتر است؟ با چه معیاری میشود فهمید که واقعا قرآن کتاب نهتنها مفید بلکه ضروری بوده است.
قرآن میفرماید ضرورت داشته، باید این کلمات میآمده و جز از ناحیه خداوند نمیتوانسته صادر شود و هر آنچه خداوند باید میگفته در این کتاب آمده است.
نباید اینگونه بگوییم هر آیینی کتابی دارد و این کتاب مقدس ماست، پس بهتر است، این را بقیه هم میگویند. حتی آنها که از فرهنگ خود ناراضیاند به شما این را نمیگویند.
قرآن کتاب مقدس مسلمانان نیست، پیام خداوند برای بشریت است. قرآن را به عنوان کتاب مسلمین همه قبول دارند. قرآن کتاب مقدس ما نیست، در واقع آخرین باری است که خداوند با بشر سخن گفته و میفرماید ضرورتی ندارد پیام خصوصی برای شما بفرستم و میفرماید به شما عقل، قدرت، تجربه و انواع استعدادها و فرصتها را دادیم و این کتاب به شما میگوید چگونه از آنها استفاده کنید. ما طوری عمل میکنیم که انگار خودمان را تثبیت شده میدانیم و میخواهیم خدا و قرآن را اثبات کنیم.
خطاب قرآن را مقدس میدانیم، قرآن خطاب مقدس است، اما خطاب بودن باید نخست روشن شود، آیا ما مخاطب قرآن هستیم؟ خداوند بارها در قرآن این چنین بیان میکند: «فیه ذکرکم»، هنوز نفهمیدی با تو دارم حرف میزنم؛ «بما انت انسان».
بشر برای همیشه مخاطب قرآن است، هیچ آیهای از قرآن نیست، الا اینکه پاسخ سوال یا سوالاتی است، اگر سوالی در ذهن ما نیست، این پاسخ به اندازه کافی تکاندهنده نخواهد بود. قرآن در ابتدای راه به معرفی انبیای الهی میپردازد و برخورد هر کدام از امتها را با آنها بیان میکند تمامی این مسایل قابل بحث است و باید توسط اندیشمندان بررسی شود. در مقابل عظمت خلقت، خدای متعال کتابی فرستاده که در آن به صورت مستقیم با بشر حرف میزند.
به این خاطر که پیامبر آخرالزمان حرف خدا را میزند وابستگی بشر به معجزات فیزیکی باید تمام شود، زیرا اصل پیام معجزه نیست بلکه معجزه در خود پیام است. در این راه تشخیص معجزه از خود معجزه بسیار سخت است. خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید با تو حرف میزنم که این نشان دهنده این است که خدا سخنگو است و اینکه این عالم بی نظم نیست و مهندسی دارد و هیچ چیز خودش به وجود نیامده است.
نبوت یعنی قرآن و پیشنهاد میکنم قرآن را به خاطر ثوابش نخوانید بلکه تک تک حروف و کلمات آیات الهی حساب شده است. بر اساس آیات الهی خدای متعال میفرماید من برای اینکه روز قیامت انسان نتواند من را بازخواست کند انبیا را فرستادم که نشان میدهد خدا در برابر انسان پاسخگو است. تنها چیزی که باعث میشود پیام خدا به زمین برسد قلب پیامبر و شخص پیامبر است و به برکت خاتمالانبیاء(ص) این ظرفیت در مردم ایجاد شده است. تمامی آیات شأن نزول دارند و مصداق زمینی برای آنها وجود دارد.
این گونه آیات برای درک درست انسان از آیات بیان شده است. قرآن نور مبین است و انسان را از تاریکی به سوی نور مطلق هدایت میکند. اینکه ما در مقابل این جملات تکان هم نمیتوانیم بخوریم نشان میدهد که مشکلی است؛ چراکه اصل مسئله نوع نگاه به خود قرآن است که اگر عوض شود ما جور دیگری به قرآن نگاه میکنیم و آن را میخوانیم. اینکه در زندگی خدامحور شویم و اصل را خدا قرار دهیم و بقیه چیزها حاشیه باشند یعنی به تقوای الهی رسیدهایم چرا که خدای متعال یک دستور در قرآن داده است و آن اینکه این حقیقت را بشناس و بر این اساس زندگی کن.
در ادامه این همایش، حجتالاسلام محمدی، رئیس سازمان اوقاف با قرار گرفتن در پشت تریبون با اعلام زمان اذان ظهر و برپایی نماز جماعت به سخنرانی نپرداخت و با اهدای جوایز به برگزیدگان این همایش، مراسم پایان یافت.