به گزارش ایکنا از لرستان، حجتالاسلام سیدهادی سهرابی، مدرس حوزه و دانشگاه شامگاه شنبه، یکم اردیبهشت ماه در سلسله جلسات «درسهایی از نهجالبلاغه» که با موضوع حکمتهای نهجالبلاغه در مسجد شهید مدنی شهر خرمآباد برگزار شد، با اشاره به نکات تفسیری حکمت دوازدهم نهجالبلاغه «وَ قَالَ (علیهالسلام): أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ، وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ»، گفت: امام علی(ع) در این حکمت فرموده است: «ناتوانترين مردم، كسى است كه در يافتن دوست ناتوان باشد و ناتوانتر از او، كسى است كه دوستى فرا چنگ آرد و ضايعش گذارد.»
وی با بیان اینکه حضرت در این حکمت در رابطه با اهمیت دوستیابی سخن به میان آورده است، افزود: در این حکمت به موضوعی اشاره شده که هم جنبه اخلاقی و هم اجتماعی و تربیتی دارد.
این مفسر نهجالبلاغه با اشاره به روشهای کسب دوستی که حضرت امام علی(ع) در این حکمت از آن به عنوان «اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ» یاد کرده است، ادامه داد: «أَعْجَزُ» به معنای عاجزترین از ماده «عجز» است که حضرت در این حکمت عاجزترین مردم را کسی دانسته است که در به دست آوردن دوستان و اکتساب برادران دینی عاجز و ناتوان است.
سهرابی با یادآوری اینکه یکی از ناتوانترین مردم از جهت اجتماعی و اخلاقی و رفتاری آدمی است که نمیتواند دوستی برای خودش پیدا کند، اظهار کرد: دوستیابی یک مسئله مهم است چراکه انسان یک موجود اجتماعی است و بهطور طبیعی و غریزی متمایل به ارتباط با پیرامون خود و دیگران است و به طور طبیعی دلش میخواهد با اطرافیان خودش در ارتباط باشد.
وی در ادامه به دو رابطه نسبی و سببی انسان با دیگران اشاره کرد و گفت: علاوه بر رابطه نسبی انسان با خویشاوندانش، نوع دیگری از ارتباط نیز وجود دارد و آن ارتباط انسان با همسایگان و همکاران است و گاهی انسان از این حد فراتر رفته و حتی با حیواناتی مثل گربه و سگ و پرندگان نیز ارتباط عاطفی برقرار میکند.
سهرابی با بیان اینکه نیاز به ارتباط گرفتن با دیگران، طبیعت، محیط زیست و حتی حیوانات و پرندگان را خدا در طبیعت انسان قرار داده است، افزود: از دو کلمه «اكْتِسَابِ» و «الْإِخْوَانِ» آنچه برداشت میشود این است که منظور حضرت امام علی(ع) در این حکمت در یک دایره وسیعتری است انسان نیازمند به دوست و برادر دینی است.
وی با بیان اینکه یکى از مهمترین سرمایههای انسان در زندگى دوستان صمیمى است و این سرمایه نه تنها براى یارىکردن انسان در برابر مشکلات، بلکه براى انس گرفتن و از تجربهها و نظرات آنها بهرهگیرى کردن ضرورى است، اظهار کرد: در آیه 10 سوره حجرات معروف به آیه اخوت «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» در این رابطه آمده است: «در حقيقت مؤمنان با هم برادرند پس ميان برادرانتان را سازش دهيد و از خدا پروا بداريد اميد كه مورد رحمت قرار گيريد.»
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه امام علی(ع) میفرماید انسانی که با همه قهر است و توان این را ندارد با انسانی که همنوع خودش است ارتباط برقرار کند پس او عاجزترین مردم است، افزود: از نگاه امام علی(ع) عاجزتر از فردی که در دوستیابی ناموفق است، انسانی است که دوستی دارد اما او را از دست میدهد بنابراین باید تلاش کنیم دوستان و برادران دینی را برای خودمان به دست آوریم و در حفظ دوستی با آنان نیز کوشا باشیم.
وی در ادامه به برخی از ویژگیهای دوست خوب اشاره کرد و گفت: آیات و روایات بسیاری در رابطه با ویژگیهای دوست خوب به ما رسیده است اما یک ویژگی دوست خوب این است که اخلاق حسنه داشته باشیم و با بداخلاقی و زیر پا گذاشتن انصاف باعث نشویم دوستانمان از ما گریزان و قطع رابطه کنند.
سهرابی اظهار کرد: انسان باید تلاش کند دوستان خوبی با ویژگیهای خوب شامل اخلاق و ایمان برای خودش پیدا کند و اگر هم دوستانی دارد با برخورد شایسته و تعامل با آنان تلاش خود برای حفظ پیوند و رابطه دوستی را بهکار بگیرد و سعی کنیم با گشادهرویى، ادب و حُسن معاشرت دوستانمان را برای خودمان نگه داریم کمااینکه امام علی(ع) در حدیثی که خطاب به مردم فرموده است: «(اى مردم) شما نمىتوانید مردم را با اموال خود راضى نگه دارید، از اینرو ایشان را با خوشرویى و رفتار خوب راضى نگه دارید» همچنین در حدیثى که در غررالحکم آمده فرموده است: «مَنْ لا صَدیقَ لَهُ لا ذُخْرَ لَهُ؛ کسى که دوست ندارد ذخیرهاى ندارد.»
خبرنگار: مهناز عالی نژادیان
انتهای پیام