به گزارش ایکنا، حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی مهدویراد؛ استاد دانشگاه تهران، شامگاه 17 اسفندماه در مراسم رونمایی از کتاب«شیخ الفقهاء؛ اسوه منتظران» که در مؤسسه آلالبیت(ع) برگزار شد با بیان اینکه آیتالله صافی گلپایگانی در حد فهم و اطلاعات بنده، مصداق چیزی است که در روایات بیان شده است، گفت: براساس روایتی که امام عسکری(ع) از طریق آباء خود تا امام صادق(ع) نقل فرمودند: علماء شیعتنا مرابطون؛ علمای شیعه مرزبان و سنگربان دین هستند یعنی در گذرگاه زمان آنچه را میگذرد رصد میکنند و از بلندگاه مرزبانی، حق را مینمایانند و باطل در هم میشکنند. از پیامبر گرامی اسلام روایتی نقل شده است که فرمودند: الفقهاء امناء الرسل ... و آیتالله صافی مصداق این روایت بود؛ عالمان در آوردگاه اندیشه و دفاع از دین دلسوزانه و از روی تعهد، برنادلی و غیرت دینی به دفاع شایسته از مکتب پرداختند.
وی با بیان اینکه علمای دین اندوختههای الهی و ذخیرههای ربانی بعد از پیامبران برای حیاتبخشی آمده بودند، افزود: امام جواد(ع) در سخنانی فرمودند: ان الله عز و جل جعل فی کل من الرسل بقایا من اهل العلم ...یدعون من ضل الی الهدی ...؛ زندهیاد و رضوان جایگاه، آیتالله صافی گلپایگانی از مصادیق این روایت هم بودند.
مهدویراد با اشاره به تعابیری از شیخ طوسی که مرحوم علامه حکیمی آن را ترجمه کرده است، اظهار کرد: او آورده است: علمای بزرگ ما که خداوند آنان را در بیکران رحمت خویش غرق سازد چه آنان که در قدیم بودند و چه آنان که سپس آمدند همه درباره پیدا کردن دلیلهای زمانپسند و آنچه طبیعت زمان اقتضاء کرده است تا نهایت درجه ممکن کوشیدهاند و پیش تاختهاند و در برابر دیگران موضع آگاهانه داشتند زیرا همواره در برابر شیعیان مسائل تازهای پدید میآمده است؛ از این رو آنان نیز آگاهی و دلایل تازهای برای حقاینت حق عرضه داشتهاند؛ این عبارت از مقدمه تلخیص الشافی است که آن زنده یاد حکیمی آن را ترجمه کرده است.
استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: یکی از مؤلفههای قطعی مرزبانی و نگهبانی، زمانشناسی است؛ آقای صافی در برابر شبهات خیلی صریح و سریع میایستادند؛ بخش مهمی از آثار ایشان چنین حالتی را دارد و در نهایت اتقان و استواری مطالب را بیان میکرد و دقیق و پخته مینوشتند.
مهدویراد با بیان اینکه فردی از روی کجاندیشی و سیاهدلی و با کجفهمی کتابی علیه شیعه نوشت(خطیب) که عنوان آن خطوط عریضه بود، اظهار کرد: آن بزرگوار در همان زمان نقد جانانهای بر آن نوشت. بعد از سالیان سال چاپ دوم را با مقدمهای دلپذیر و آگاهیبخش نوشتند و آوردند من هرگز نمیخواستم که کتاب را تجدید چاپ کنم ولی چون آن دوره مواجه با هجوم فرهنگی یهودیان و صهیونیستها شده بودند فرمودند به این دلیل چاپ دوم را انجام دادم.
وی افزود: مرحوم آیتالله العظمی خویی کتاب را مورد توجه قرار داد و تکریم کرد؛ دانشمند پرکار و دقیقالنظر آقای دکتر احمدمحمود صبحی از عالمان مصری نامه بسیار قابل توجهی را در مورد این کتاب نوشته است و از رفتار خطیب تعجب کرده است؛ این نامه در خطاب به آیتالله صافی همدلانه است.
استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه ابتکار و پیشتازی از جمله مؤلفههای مرزبانی است که در وجود آیتالله صافی مشهود بود، افزود: در دوره وزارت آقای مسجدجامعی در فرهنگ و ارشاد کتاب«پرتوی از شخصیت امام حسین(ع)» که دارای قلمی روان و پرداخت صحیح بود جزء بهترین آثار مورد تقدیر قرار گرفت آن هم در بین اثار زیادی که در مورد امام حسین(ع) تا آن زمان نوشته شده بود.
وی افزود: آیتالله صافی با وجود سن و سال بالا، بنده حدود 10 ماه قبل از وفات خدمت ایشان رسیدم و دیدم که مقالات مجله آئین پژوهش را میخواندند؛ ما در شماره 8 این نشریه مقالهای با عنوان «کتابی تازه در رجال با سبکی جدید» را چاپ کردیم که آیتالله سیدمحمدرضا جلالی حسینی آن را به عربی نوشته بود که یکی از دوستان ما ترجمه کرده بودند و در مجله چاپ شد. آقای صافی این مقاله را خوانده بود لذا سراغ ایشان را گرفت او را دعوت و از وی تکریم کرد.
مهدویراد تصریح کرد: محمدعابد الجابری، محقق مغربی کتابی نوشته است که ادبیات خاصی دارد؛ بنده از آقای سیدحسن اسلامی درخواست کردم که مطالب وی را در یک مقاله به زبانی روانتر بنویسید و مقاله در مجله چاپ شد و ده روز نبود که چاپ شده بود و آقای صافی آن را خوانده بودند و از نویسنده تقدیر کردند.
وی افزود: یک روز بنده خدمت ایشان رسیدم و در آن موقع کتابی در نقد صوفیه نوشته بودم؛ ایشان در برابر صوفیه قلندری موضع رسمی و صریح داشت؛ ما نقدی بر کتاب علی دشتی چاپ کردیم ولی وقتی خدمت ایشان رسیدیم فرمودند این کتابها را چاپ نکنید و اصلا اسم آنها را هم نیاورید، عرض کردم که قصد ما از چاپ این کتاب آن است که بگوییم این فرد حتی عرفان و ادبیات هم بلد نیست و فرمودند شما اینها را نمیشناسید، من میشناسم و این فرد روزی عمامه داشت و بنده هم پذیرفتم؛ عرض بنده این است که ایشان اتفاقاتی را که در مرز دانش میافتاد مطلع بود.
مهدویراد در خاتمه بیان کرد: حضرت علی(ع) در روایتی فرمودند من وقر عالما فقد وقر ربه. این مراسم تکریم و تجلیل از عالم است که به تعبیر این روایت در حقیقت تجلیل از خداوند است.
انتهای پیام