به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) جلسه قرآن عباس حسینی، پیشکسوت قرآنی و از شاگردان مرحوم محمدتقی مروت و سیدمحسن موسویبلده با نام هیئت علی بن موسی الرضا(ع) شب گذشته هفتم شهریور پس از نماز مغرب و عشاء در بیت آیتالله شیخ جمالالدین نوری واقع در میدان منیریه، خیابان فردوس، جنب مسجد همتآباد، کوچه یارمحمدی با حضور قرآنآموزان از سنین مختلف برگزار شد.
در این جلسه قرآن، هر هفته یک سوره معین میشود و اعضای جلسه در طول هفته به تمرین آن میپردازند و سپس در جلسه ارائه میدهند. سوره معین شده این هفته، سوره «الرحمن» بود که اعضا به ترتیب آیاتی از این سوره را تلاوت کردند و عباس حسینی، نکات تجویدی و صوت و لحنی آنها را متذکر شد. همچنین اعضای کم سن و سال جلسه نیز، به ارائه تلاوتهای تقلیدی از اساتید مصری پرداختند و این پیشکسوت قرآنی نفس به نفس به تمرین با این قرآنآموزان پرداخت.
در پایان این جلسه، طبق رسم 10 ساله، هرکدام از اعضا، به ترتیب دعا کردند و همه آمین گفتند. سپس سر سفره اطعام قرآن کریم پذیرایی شدند.
عباس حسینی، متولد 1327 در میدان حسنآباد، از سال 1354 استخدام اداره راهنمایی رانندگی شده است و تقریبا نصف تهران را گواهینامه داده است. وی از سال 1373 به شهرداری منتقل شده و مشاور فرهنگی در شرکت توسعه فضاهای فرهنگی بوده است. حسینی، کتاب معروفی دارد بنام «این اتولی که من میگم» که به تاریخچه اتومبیل در ایران اشاره دارد. این کتاب سال 1391 توسط نشر نامک چاپ شده است. عباس حسینی، تلاوت قران را از سال 1347 در جلسه استاد رضا آملی آغاز کرده است و از طریق ایشان، با استاد مروت آشنا شده و سالها شاگردی استاد مروت را کرده است.
وی پس از سالها تلمذ محضر استاد مروت و استاد موسوی بلده، از سال 1348، هیئت قمر بنی هاشم(ع) را در حسنآباد، کوچه حموم شازده راهاندازی کرده است و این جلسه همچنان برقرار است.
در پایان جلسه، دقایقی به گفتوگو با این پیشکسوت قرانی نشستیم و از گنجینه خاطرات این پیشکسوت قرآنی جویا شدیم.
حسینی با بیان اینکه چهار نفر در تهران از بانیان ترویج قرائت صحیح قرآن بودند، گفت: قرائت صحیح قرآن از سالهای 48 و 49، توسط استاد فانی، استاد مروت، استاد مولایی و استاد میرزایی در تهران آموزش داده شد و از تلاوت به سبک قبرستان، درآمد.
وی با اشاره به اینکه محمدتقی مروت حق بزرگی به گردن قاریان امروزی دارد، گفت: جلسه استاد مروت، روزهای چهارشنبه در خیابان پاستور، منزل حاج حسن گلگیرساز بود و از همه جای تهران به این جلسه میآمدند. شهید احمد انصاری، محمدرضا صلحجو، سیدمحسن موسویبلده و سید حسین موسوی، شهریار پرهیزکار، سیدمحسن خدامحسینی، علیاصغر حشمتی و علی اکبر حشمتی از پایه ثابتهای این جلسه بودند. نکته جالب توجه این بود که هرکدام از این شاگردان، خودشان جلسهدار بودند. همچنین به یاد دارم که در سال 1350، استاد موسویبلده و استاد صلحجو و استاد حشمتی نزد استاد مروت اختلاف قرائت آموزش میدیدند.
حسینی ادامه داد: استاد مروت در جلسات به همه میگفتند، آقایان، شما که اینجا قرآن را یاد میگیرید، وقتی من تایید کردم که شما میتوانید تدریس کنید، هر جای تهران که درخواست دادند، بروید و تدریس کنید تا پرچم قرآن در اهتزاز باشد و روی زمین نیفتد.
حسینی با بیان اینکه کار برای قرآن همه عشق است، گفت: اساتید قرآن همه به عشق قرآن تدریس میکنند. البته بماند، قاریانی که برای ده دقیقه تلاوت، مبالغ سنگینی طی میکنند. اولین درسی که از استاد مروت گرفتم، این بود که روایت داریم که کسی که برای تلاوت قرآن پول بگیرد و دکان بزند، در روز قیامت، صورتش بدون گوشت محشور میشود.
وی در ادامه با خواندن شعر «در جهان هر کار خوب و ماندنی است، رد پای عشق در آن دیدنی است»، نمونهای از عشق به قرآن را یادآور شد و گفت: در سالهای 62-63 جلسهای در خیابان کاخ، جنب مسجد موسی بن جعفر(ع) برپا کردیم و از استاد موسویبلده درخواست کردیم تا استادی را برای تدریس به ما معرفی کنند. ایشان، شهریار پرهیزکار را معرفی کردند. در آن زمان، منزل پرهیزکار نزدیک جامجم بود و ماشین هم نداشت. بعضی شبهای زمستان که برف میآمد به یاد دارم که ساعت 11 شب از میدان ولیعصر تا جامجم پیاده میرفت.
در پایان گزارش تصویری این جلسه ارائه میشود.